Anciënniteitspremie

Anciënniteitspremies die in cash, in de vorm van een geschenk of waardebon worden toegekend, worden beschouwd als een belasting vrijgesteld sociaal voordeel onder de volgende voorwaarden:

a) maximaal 2 keer toegekend tijdens de loopbaan van een werknemer bij een werkgever ;

b) de eerste toekenning van de premie vindt ten vroegste plaats in het kalenderjaar waarin de werknemer 25 jaar in dienst is bij de werkgever en het bedrag van de premie is maximaal één keer het bruto maandloon;

c) de tweede toekenning vindt ten vroegst plaats in het kalenderjaar waarin de werknemer 35 dienstjaren bij de werkgever bereikt en de hoogte van de premie bedraagt maximaal tweemaal het bruto maandloon.

Als de maximumlimiet wordt overschreden, wordt alleen het deel van de anciënniteitspremie dat de vastgestelde limiet overschrijdt beschouwd als een belastbaar voordeel. De hierboven bedoelde vrijstelling van belastingen geldt niet voor een premie die toegekend zou worden naar aanleiding van de pensionering of in geval van sluiting van de onderneming.

In principe moet de werknemer 25 of 35 jaar voor dezelfde werkgever hebben gewerkt. De fiscale administratie, die zich in deze materie aligneert op de RSZ,  aanvaardt echter (op restrictieve wijze) dat rekening mag worden gehouden met de dienstjaren van de werknemer bij werkgevers die deel uitmaken van dezelfde groep of dezelfde technische bedrijfseenheid.

In afwijking hiervan kan een werkgever ook kiezen voor de formule waarbij de uitkering wordt vastgesteld op basis van het gemiddeld bruto maandloon in de onderneming. Werkgevers die voor deze formule kiezen, moeten voor elk kalenderjaar het gemiddelde maandelijkse brutoloon in de onderneming vaststellen op basis van de verhouding tussen het betaalde loon en het aantal voltijdse equivalenten tijdens het vorige kalenderjaar. Tijdens hetzelfde kalenderjaar mag een werkgever niet beide berekeningsmethoden tegelijk toepassen.